Pamietam.eu

Strona poświęcona żołnierzom Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie (1939-1947) pochowanym w województwie pomorskim

kpr. Mejer Władysław

Przydział, jednostka: 15 Pułk Ułanów Poznańskich, 5 KDP

Data urodzenia: 13.12.1922

Miejsce urodzenia: Wilno

Data śmierci: 23.12.2008

Miejsce śmierci:

Cmentarz: Gdańsk, Centralny-Srebrzysko

Położenie grobu: Rejon IX, Nr kwatery TAR V WOJ, Rząd na skarpie, Nr grobu 1

Współrzędne GPS:

Zdjęcie nagrobka:

Uwagi:

st.uł. Mejer Władysław, 1922/81, KMC 24038
Urodzony 13.12.1922 w Wilnie. W roku 1939, w wieku niespełna 17 lat, aresztowany i skazany za przynależność do harcerstwa, na 8 lat łagrów w Archanielsku, gdzie pracował przy wyrębie lasu pod budowaną linię kolejową, za 300 gram chleba i kubek czarnej kawy dziennie. O utworzeniu polskiej armii w Rosji dowiedział się od współwięźnia Rosjanina. Żadnej oficjalnej informacji o możliwości przyłączenia się do armii w obozie nie było. W drogę do Buzułuku wyruszyli w piątkę, podróż zajęła miesiąc. Zostali zaopatrzeni w niewielką ilość prowiantu i nowe odzienie, które sprzedawali po drodze aby kupić jedzenie. Władysław przeszedł cały szlak bojowy przez Persję i Włochy. W wojsku zrobił prawo jazdy. Jako żołnierz był kierowcą czołgu oraz kierowcą swojego dowódcy pułkownika Zbigniewa Kiedacza a następnie Adama Bielińskiego. Po zakończeniu wojny został przesiedlony do Anglii. Nie chciał wracać do Wilna, obawiał się ponownej zsyłki do łagrów. Wybrał Gdańsk, gdyż wiedział, że jest tu duża część jego rodziny, chociaż rodzice nadal mieszkali w Wilnie. Dopiero po pogrzebie ojca przywiózł matkę i brata do Gdańska. Po powrocie do Gdańska został represjonowany. Spędził kilka miesięcy na Okopowej, potem w Narwiku. Wszędzie słyszał, że muszą go sprawdzić bo jest „ideologicznie obcy”. W związku z tym miał również problemy ze znalezieniem pracy. Zaczął pracować jako kierowca w wytwórni margaryny, ale nie pracował tam długo, potem często go zwalniano z pracy. W końcu wraz z kuzynem Edwardem kupili stary samochód marki Mercedes i zostali gdańskimi taksówkarzami, numer boczny 86. I tak Władysław pracował do emerytury. Ożenił się z Reginą, ma jedną córkę Barbarę i wnuka Piotra. Zmarł 23.12.2008, jest pochowany na gdańskim cmentarzu Srebrzysko.

Źródło:
cmentarze-gdanskie.pl
krzyz.montecassino.eu
Kwestionariusze Członków Związku Sybiraków